Born Pink / Blackpink

Music 4/5
Sound 2.5/5

Born Pink อัลบั้มเต็มชุดที่ 2 ของ Blackpink ต่อจากจากชุดแรกที่ชื่อ The Album ทิ้งห่างจากชุดแรกประมาณ 2 ปีเต็ม ซึ่งหากว่า เป็นวงทางฝั่งตะวันตก ถือว่า ไม่นาน มิหนำซ้ำ ยังอาจนับได้ว่า ค่อนข้างเร็วแล้ว สำหรับการทิ้งจังหวะในการออกอัลบั้มใหม่ชุดหนึ่ง

เพราะปกติ พอออกแผ่นใหม่ ก็ต้องออกไปโปรโมท ตามมาด้วยการ ตระเวณแสดงสด ไปทั่วโลก ใช้เวลาอาจจะ 2-3 ปี กว่าจะจบรอบการทัวร์ หลังจากนั้น ก็พัก แล้วใช้เวลาในการเข้าห้องอัด หากผสมกับความขี้เกียจเข้าไปด้วย หลายครั้ง การทิ้งระยะ 3-5 ปี จึงดูเป็นเรื่องปกติ

แต่สำหรับตลาด K-Pop ที่โดยทั่วๆไป อายุวงจะค่อนข้างสั้น คือ ประมาณ 10 ปี ก็จะถึงช่วงปลาย ที่จะเริ่มต้นถูกเด็กรุ่นใหม่ๆขึ้นมาแทน… การที่ต้องรีบออกผลงาน ช่วง “น้ำขึ้นให้รีบตัก” จึงจะทิ้งห่างมากไม่ได้ ส่วนใหญ่ แต่ละวงจะพยายามออกงานเพลงมาตลอดเวลา แต่ในขณะเดียวกัน… พอเร่งงานออกมาถี่ๆ ก็กลายเป็นงาน “เผา”

ผมก็พบว่า งานของหลายๆวง ออกมาได้ไม่ดีนัก เพลงไม่น่าสนใจ… จนทำให้ บางครั้ง มันก็ไม่ใช่ผลดี เพราะ หากว่าเพลงไม่ดี การขยายฐานแฟนเพลง ก็จะเป็นเรื่องยาก มีแต่พวก แฟนเพลง แบบ Die Hard เท่านั้น ที่จะตามวงไม่เลิก

ดังนั้น การที่ Blackpink ทิ้งช่วงการออกงานเพลงนานๆ ในแต่ละครั้ง พิถีพิถัน กับผลงาน คัดเลือกกันนาน กว่าจะปล่อยเพลงออกมาแต่ละครั้ง.. จึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างแปลกสำหรับวงการ K-Pop เพราะไหนจะกลัวคู่แข่งมาแซง ไหนกลัวจะถูกลืม ไหนกลัวว่ากระแสจะหาย…..

แต่สำหรับ Blackpink นั้น กลับกลายเป็นว่า การทิ้งช่วงนานๆ กลับเป็นผลดีต่อวง เพราะแต่ละครั้งที่ กลับมาออกผลงานใหม่ แฟนของวงต่างตั้งตารอกันเป็นปีๆ ความตื่นเต้น และ การตอบสนอง สนับสนุนในทุกด้าน จึงเป็นกระแสที่แรงมาก จนทำให้ Blackpink สร้างสถิติต่างๆ เอาไว้ได้มากมาย และ นับว่าในเวลานี้ Blackpink เป็น Girl group อันดับหนึ่งของ K-Pop ไปแล้ว… และ อาจจะกระทั่ง อันดับหนึ่งของทั้งโลกด้วยครับ

สำหรับผลงานในชุด Born Pink ต้องนับว่า เป็น Pop/Dance ที่ทำมาได้ดีครับ ดีกว่าชุดก่อน และ ดีกว่าค่าเฉลี่ยทั่วๆไปของแผ่นเพลง Pop ทุกๆเพลง เป็นเพลงที่ดี ไม่มีเพลงไหนที่ฟังแล้ว รู้สึกว่า เป็นเพียงงาน สุกเอาเผากิน ที่ยัดๆเข้ามาให้เต็มอัลบั้มเลย

ถึงแม้จะมีเพียง 8 เพลง ซึ่งถือว่า ค่อนข้างน้อย (แถม demo ของเพลง Ready For Love ก็หลุดออกมานานเป็นปีแล้วด้วย) แต่ทุกเพลงเป็นเพลงที่ดี และ มีความเป็นสากลสูงมาก จะไม่มีกลิ่นของ K-Pop ใน sound ของเพลงเท่าไร และ เนื้อหาของเพลง ก็ไม่ได้เน้นความ คิกขุ เหมือนกับเพลง K-Pop อื่นๆ ทั่วๆไป

ผมคิดว่า Blackpink นั้น สามารถตีตลาดโลกได้ และ แข่งกับ วงอื่นๆในฝั่งตะวันตกได้สบายๆ ทั้งในแง่ของ ความสามารถของศิลปิน คุณภาพของเพลง ทีมงาน Producer ทีมแต่งเพลง และ ทุกๆฝ่ายที่มีส่วนเกี่ยวข้อง

สำหรับคนแต่งเพลงเอง ก็พยายามจะเอาเพลงของตัวเองไปให้ Blackpink ร้อง เพราะกระแสของวงนั้น ดีมากๆ โอกาสที่คนแต่งเพลงจะได้เงินมากขึ้น ก็มีมากกว่าที่จะแต่งให้วงอื่นร้อง เพราะเพลงจะขายดีแน่ๆ ดังนั้น เราจึงได้เห็น การพยายามแย่งกันเสนอเพลงเข้าไป เพื่อขอร่วมงานกับ Blackpink นั้นเป็นเรื่องปกติ…. ซึ่งในเที่ยวนี้ บางคนก็บอกว่า แต่งไว้ถึง 3 เพลง และ บันทึกเสียงแล้วด้วย แต่พอ อัลบั้ม ออกมาจริงๆ กลับไม่มีเพลงที่พูดถึงเลย แม้แต่เพลงเดียว…

จึงแสดงให้เห็นชัดว่า มีคนรุมเสนองาน และ ต่างต้องการจะร่วมงานกับ Blackpink มากขนาดไหน เพลงคุณภาพ 8 เพลงในอัลบั้มนี้ เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้อย่างดี ถึงการแข่งขันดังกล่าว และ พิสูจน์ได้ถึงความนิยมของวง ซึ่งจะยิ่งมีแรงเหวี่ยงมากขึ้น และ มากขึ้น เพราะหาก เพลงดี produce ดี ร้องดี เล่นดี เพลงดัง ก็จะยิ่งปั่นกระแสความนิยมของวงให้มากขึ้นไปเรื่อยๆ และ กระแสที่มากขึ้นเรื่อยๆ ก็จะยิ่งดึงดูด ทีมงานดีๆให้เข้ามาร่วมงานกับ Blackpink มากขึ้นในอนาคต เป็นแรงเกื้อหนุนกันที่ไม่สิ้นสุด….

อัลบั้มชุดนี้ส่วนใหญ่จะเป็น Pop/Dance หรือ เป็น Pop และมีเพลง Ballad อยู่เพลงหนึ่งคือ The Happiest Girl ซึ่งเป็นเพลง Ballad ที่เพราะมากนะครับ ซึ่งผมนึกว่า Blackpink จะไม่ทำเพลง Ballad ออกมาแล้วเสียอีก เพราะเพลง Ballad นั้นทำยอดขาย สู้เพลงเต้นรำไม่ได้ โดยรวมๆ แนะนำครับ… ไม่ว่าคุณจะเป็นแฟนเพลง K-Pop หรือไม่ หากว่าคุณชอบฟังเพลงดีๆ นักร้องดีๆ ทีมงานดีๆ ฟังแล้วสบายใจ… นี่เป็นแผ่นที่ไม่ควรพลาดครับ….

สำหรับทางด้านคุณภาพเสียง….
ต่อไปนี้ จะเป็นคำวิจารณ์จากผม ซึ่งเป็น audiophile นะครับ คนทั่วๆไป ฟังแล้ว อาจจะเห็นต่างจากผมก็ได้ หรือไม่เข้าใจเลยก็ได้ว่า ผมเขียนอะไรของผม…

คุณภาพเสียงในแผ่นนี้ ถือว่า ไม่ค่อยดีครับ ซึ่งเพลงสมัยใหม่ ในยุคนี้ จะเป็นแบบนี้ทั้งสิ้น เพราะ การบันทึกเสียง จะเป็น Digital ทั้งหมด และ อัดเป็น แทร็คๆ ไป แล้วค่อย mix down ทีหลัง ในระหว่างนั้น ก็จะมีการปรับแต่งเสียงไปเยอะมากๆ จนเสียงมันขาดความเป็นธรรมชาติไปเกือบหมด…

เกรนเสียงติดหยาบ เสียงค่อนข้างขึ้นขอบ และ ติดจัด ติดแห้ง.. ค่อนข้างกระด้าง ซึ่งอาการนี้เป็นทั้งเสียงในย่านความถี่กลาง และ แหลม…

เวทีเสียง ไม่ดีเลยครับ วางรูปวงไม่ดี ไม่ต่อเนื่อง ไม่สมดุล เสียงแต่ละเสียง หาจุดโฟกัสไม่เจอ เสียงมันฟุ้งๆ เบลอๆ ทั้งเสียงร้อง และ ช้ินดนตรี กระจุกตัวรวมกัน เหมือนก้อนด้าย ที่ขยุ้มๆมารวมกันไว้ตรงกลาง หาตำแหน่ง ไม่เจอ แยกชั้นเสียงไม่ได้ และในบางครั้ง ก็จะวางตำแหน่งชิ้นดนตรีบางชิ้น ฉีกไปอยู่ขอบนอกด้านซ้าย นอกขอบลำโพงซ้ายออกไป อยู่เดี่ยวๆ และ แยกออกจากตำแหน่งตรงกลางอย่างเด็ดขาด เหมือนกำลังเล่นกันอยู่ คนละเวที ยังไง ยั้งงั้นเลย..

เสียงร้องไม่มีโฟกัส ไม่รู้ว่า ใครอยู่หน้า ใครอยู่หลัง ไม่รู้ใครอยู่ตรงไหน กลองกับเบส แยกกันไม่ออกว่า ใครอยู่หน้า หรือหลัง ตำแหน่งก็เบลอๆ ด้วย… เสียงของ Keybaord ก็ฟุ้งเต็มเวทีเสียง จนไม่รู้ว่า คีย์บอร์ดอยู่ตรงไหน และถึงแม้เสียงจะฟุ้ง แต่กลับไม่มี แอมเบียนซ์ ไม่มีความรู้สึกว่า กำลังเล่นอยู่ในห้องฮอลล์ หรือ ห้องบันทึกเสียง มันเหมือนกับว่า กำลังฟังเสียงที่ออกมาจาก ลำโพง PA มากกว่า ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่า ถึงเป็นธรรมชาติ ใดๆเลยครับ

เสียงเบส ไม่สะอาด ขาดรายละเอียดของเสียงเบส เสียงตื้อๆ บวมๆ ลงไม่ลึก impact ไม่หนักแน่น Dynamic ไม่ค่อยดี ซึ่งนับว่า น่าเสียดาย เพราะ ปกติแล้ว Teddy , producer หลักของวง จะชอบแต่งเพลงที่เน้นเสียงเบส เป็นพิเศษ เรียกว่าเป็นจุดเด่นของเพลงที่ produce โดย Teddy เลยทีเดียว แต่กลับบันทึกเสียงเบสมาไม่ดีครับ

ก็… วิจารณ์แบบนี้ ไม่รู้จะโดนทัวร์ลงไหมเนี่ย ?
แต่คิดว่าไม่โดนหรอก เพราะ ผมอยู่กันคนละโลก กับแฟนเพลงเด็กๆ แฟนๆรุ่นใหม่ของวงอยู่แล้วครับ และ พวกเขาก็คงไม่ได้มาอ่าน รีวิว นี้เลย ดังนั้น จึงไม่น่าจะมีใครมาด่าผม ที่บังอาจ วิจารณ์เรื่องคุณภาพเสียงของแผ่น Born Pink

โดยสรุป… ผมให้ sound engineer สอบตกนะครับ

ผมคิดว่า เขาควรจะหาแผ่น Jeopardy 12″ single ของวง Greg Kihn Band มาฟังเป็นตัวอย่าง แผ่นนั้นเสียงดีมากๆ สำหรับเพลง เต้นรำ โดยเฉพาะเบส และ กลอง หรือ หาแผ่นอย่าง James Newton Howard and Friends ที่ปั้มโดย Sheffild Lab มาฟัง นั่นก็จะเป็นตัวอย่างที่ดี ว่า เพลงที่บันทึกเสียงดีๆนั้น ควรจะทำออกมาเป็นเช่นไรครับ

แต่.. ผมไม่คิดว่า จะมีการเปลี่ยนแปลงในด้านการบันทึกเสียงหรอกครับ เพราะ audiophile ไม่ใช่กลุ่มที่เขาจะสนใจ และคนทั่วๆไป ก็คงไม่ได้ฟังเพลง K-Pop ผ่าน system ที่มีคุณภาพสูงๆ จึงอาจไม่รู้สึก และ ไม่ได้ใส่ใจในประเด็นนี้

ก็ฟังกันไป ผ่านชุดเล็กๆแทนครับ ผมเอง ก็ฟังผ่านลำโพงเล็กๆที่ โต๊ะทำงานเช่นกัน….
enjoy the music แทนครับ… ก็มีความสุขดี…

แนะนำครับ Born Pink แผ่นดี ควรฟังครับ