Friday Night in San Francisco / Al Di Meola, John McLaughlin and Paco de Lucía./ Impax 45 rpm

Friday Night in San Francisco เป็นแผ่น บันทึกการแสดงสด ของ ยอดมือกีตาร์ สามคน คือ Al Di Meola, John McLaughlin และ Paco de Lucía ที่เล่นกีตาร์ในสไตล์ Flamenco-Spanish-Jazz ผสมปนเป กันไป เป็นแผ่นที่สมัยออกใหม่ๆ จะเป็นที่ชื่นชมของผู้คน เพราะเป็นการเล่น acoustic guitar สามตัว เท่านั้น ไม่มีเครื่องดนตรีอื่นใดประกอบเลย เป็นการรวมตัวของ มือกีตาร์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ที่มาเล่น Jam กัน (ภายหลัง ก็มีมือกีตาร์ Rock มาทำ G3 แล้ว ออกตระเวณแสดงเช่นกัน แต่ผมไม่รู้ว่า ได้แรงบันดาลใจมาจาก สามคนนี้หรือเปล่า)

ในแง่ของดนตรี หากคุณชอบฟัง flameco- spanish guitar หรือ Modern Jazz คุณก็จะมีโอกาส ที่จะชอบ เพลงในแผ่นนี้ สำหรับ ในแง่ของฝีมือ ไม่ต้องไปตั้งขอสงสัยครับ เพราะเล่นกันได้ดีมาก เพียงแต่ว่า ในการเล่นนั้น หากคุณต้องการเน้นฟัง feel ของการเล่น คุณก็อาจจะผิดหวัง เพราะการเล่นไม่ได้เน้นไปตรง feel ของการเล่นเป็นหลักครับ (ไม่ได้หมายถึงว่า ไม่มี Feel เพียงแต่คนเล่นไม่ได้เน้น) แต่จะเน้น การเล่นที่โชว์ speed การ improvise การเล่นที่ชัดเจน เป็นเม็ดๆ ชัดๆ เน้นเล่นให้คนฟังสนุก และ ตื่นเต้น มากกว่า แผ่นนี้ ออกมานานแล้ว ดังนั้น น่าจะหาลองฟังก่อนซื้อได้ไม่ยาก ว่า คุณจะชอบ หรือ ไม่ชอบ แผ่นนี้

คุณภาพเสียง
ถือว่า ทำมาได้ดีครับ เป็นแผ่นที่มีคุณภาพเสียงดี
แต่ ….. (“Everything before the word but is horse shit.” – Jon Snow) มันไม่ได้เป็นแผ่นเสียงที่บันทึกเสียง acoustic guitar ได้ดีที่สุด

แน่นอนครับ ว่า เสียงปั้ม Impex นี้ มีคุณภาพเสียงที่ดี และ ดีกว่า ไฟล์เพลงที่ rip มาจาก CD ที่ผมมีอยู่ชัดเจน เสียงเปิดกระจ่างกว่า ตำแหน่งของเสียงดีกว่า ชัดเจน กว่า และถึงแม้ ส่วนใหญ่จะเป็น Track ที่มีการเล่นเพียงสองคน และ เสียงไปอยู่ซ้ายคนหนึ่ง และ ขวาคนหนึ่ง แต่ตำแหน่งเสียง ก็หลุดลอยมา และ มีตำแหน่งเสียงมั่นคงดีครับ Micro Dynamic ดีมาก สังเกตุได้จากการ attack สายกีตาร์ ซึ่งจะฟังได้จากการเล่นในทุกๆเพลง คุณจะได้ยินการเล่นที่ชัดเจน ในทุกๆเม็ด ที่นักกีตาร์เล่นให้ฟังทีเดียว

แต่… หลายๆครั้ง ผมก็สงสัยว่า นี่เป็นการบันทึกเสียงจาก guitar ที่มี piezo pickup แล้ว ลากสาย ไปเสียบตรงเข้า mixing board หรือเปล่า ? ผมไม่รู้เหมือนกัน ไม่แน่ใจ เพราะไม่เคยเห็น Setup Rig ของ concert ครั้งนี้ คือ ผมรู้สึกเหมือนว่า มันไม่ได้เป็นการใช้ ไมค์ไปจ่อ ที่ตัวกีตาร์ แล้วบันทึกเสียงน่ะครับ ก็ไม่รู้ว่า ฟังผิดหรือเปล่า ผมไม่แน่ใจ

แต่นั่น ทำให้ อีกสิ่งหนึ่งที่ผมไม่รู้สึกคือ บรรยากาศของ Hall ที่ใช้ในการแสดงสด มันเหมือนไม่มีบรรยากาศ อยู่ตรงนั้น

และนั่นทำให้ผมคิดว่า แผ่นนี้ ขาดไปบ้าง… คือ ความเป็นธรรมชาติ และ บรรยากาศ

หากจะเปรียบเทียบให้เห็นชัดๆ ผมอยากยกตัวอย่างแผ่น Folk Singer ของ Muddy Waters หรือแผ่นของ Eric Bibb ในสังกัด Opus3 หรือแผ่น Belafonte At Carnegie Hall ลองหาโอกาส เปิดแผ่นพวกนี้ฟังเปรียบเทียบดูครับ ว่า ผมหมายถึงอะไร

เปล่านะครับ.. ผมไม่ได้บอกว่า แผ่น ปั้ม Impex 45 rpm เสียงไม่ดี

เสียงดีครับ เพียงแต่ ไม่ได้ดีที่สุดของการบันทึกเสียง acoustic guitar เท่าที่ผมเคยฟังมา เท่านั้นเอง ทาง Impax ก็คงพยายามทำออกมาให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้แล้วละ คงไม่มีอะไรต้องตำหนิ เพียงแต่ว่า เวลาผมเขียนรีวิว ผมชอบ ตั้งข้อสังเกตุ มากกว่า ที่จะเขียน อวย อย่างเดียว แล้วเร่งเร้าให้ทุกคนรีบไปซื้อแผ่นมาเก็บ

สรุป…. หากว่า ใครเป็นแฟนๆของแผ่น Friday Night in San Francisco แผ่นนี้ ผมก็แนะนำครับว่า ปั้ม Impex 45 rpm นี้ น่าซื้อเก็บครับ คุณภาพเสียงดีพอ ที่ควรซื้อเก็บ แต่หากว่า ไม่ได้ชอบเพลงในแนวนี้เลย ไม่ได้เล่นกีตาร์ ไม่ได้สนใจอยากฟัง คนเล่นกีตาร์เก่งๆ ก็… อาจจะมองข้ามแผ่นนี้ไปก็ได้ครับ…